Më e rënda e masave të marra ndaj Belinda Ballukut ishte pezullimi nga detyra – një vendim që prek drejtpërdrejt kryeministrin Edi Rama dhe sjell në skenë pikërisht dilemën politike që ai duhet të adresojë.
Situatat e vështira të Ramës kanë pasur forma të ndryshme dhe kjo e fundit është ndër më të ndërlikuarat. Pas rrëzimit të njëpasnjëshëm të Berishës e Metës nga proceset e drejtësisë, pas dobësimit të opozitës dhe goditjes së bashkëpunëtorëve të dikurshëm, kryeministri ndodhet sot përballë pyetjes qendrore: çfarë do të bëjë me Belinda Ballukun?
Fillimisht nisi një spirale hetimesh që përfshiu disa prej bashkëpunëtorëve më të afërt të zv.kryeministres. Më pas u konfirmua publikisht fakti se mbi të kishte një hetim penal kompleks. U mor e pandehur, dosjet nisën të fragmentoheshin në publik dhe në fund erdhën masat kufizuese – ndër to edhe pezullimi nga detyra.
Ky është momenti kur vetë kryeministri duhet të ndërmarrë një akt politik dhe institucional, përballë një personi që ai e ka konsideruar një nga figurat e rëndësishme të kabinetit të tij.
Ndërkohë, figura e Ballukut, dikur ndër më të fuqishmet në qeveri, sot ndodhet nën presionin e shumëfishtë politik, juridik dhe publik. Ajo përballet me një klimë ku aleatët hezitojnë, kundërshtarët kërkojnë të kuptojnë sa shkon përgjegjësia e saj, ndërsa shumë aktorë ekonomikë dhe mediatikë po ripozicionohen në pritje të zhvillimeve.
Gazetari thekson se Balluku është e vetëdijshme se në politikë mirënjohja është e brishtë dhe mbështetja shpesh është e përkohshme – ndaj në këtë fazë, mund të mbështetet vetëm tek vetja.
Pjesa më e paqartë e ekuacionit mbetet vullneti i kryeministrit dhe hapat e mëtejshëm të SPAK-ut, i cili ka në dorë mjetet procedurale dhe ligjore për të avancuar ose zgjeruar hetimin. Situata është një përzierje e interesave politike, juridike dhe madje gjeopolitike, ku jo të gjithë aktorët janë ende të dukshëm.
Gazetari thekson domosdoshmërinë e respektimit të prezumimit të pafajësisë, parim i shpesh anashkaluar në debatet publike shqiptare. Edhe pse ndaj Ballukut rëndojnë akuza serioze, ajo mbetet e pafajshme derisa një vendim i formës së prerë të përcaktojë të kundërtën.
Në këtë kuadër, përmenden edhe raste të mëparshme të figurave të larta politike ku proceset janë ndikuar nga faktorë të jashtëm, çka ka komprometuar perceptimin e drejtësisë. Rasti i Ballukut, ndonëse me specifikat e veta, ndodhet ende në një fazë të ngjashme pasigurie.
Një çështje e rëndësishme është ajo kushtetuese: a ka gjykata të drejtën të pezullojë një anëtare të qeverisë që gëzon imunitetin e deputetit? Kodi i Procedurës Penale ndalon zbatimin e këtij lloj pezullimi për personat e zgjedhur me votë. Kjo është një pikë e hollë që mund të kthejë mbrapsht masën e marrë ndaj saj.
Gazetari thekson se rruga procedurale është e qartë: brenda pesë ditësh Balluku duhet të ankimojë masat. Gjykata mund t’i lërë në fuqi ose t’i zbusë, por jo t’i ashpërsojë. Vetëm pasi të përmbyllen shkallët e zakonshme, çështja mund të përfundojë në Gjykatën Kushtetuese – e cila nuk mund të ndërhyjë në mes të një procesi penal.
Nga ana tjetër, SPAK mund të reagojë me prova të tjera, materiale të reja ose masa shtesë, duke ndjekur strategjinë e vet të hetimit.
Gazetari mbyll me një reflektim për natyrën e politikës shqiptare, ku rrëzimi i një figure të fuqishme shpesh ushqen prirjet e brendshme të partive për rivalitete të fshehta. Në këtë panoramë, ai thekson rëndësinë e procesit të rregullt ligjor për çdo qytetar – parim themelor i një shoqërie demokratike.
About the Author
