
Pesë vëllezër, dështime në bankat e shkollës dhe një rrugëtim i papritur drejt ushtrisë, administratës së lartë dhe Kishës, një model edukimi që sfidon klishetë e suksesit
Në Francë po tërheq vëmendje historia e pazakontë e familjes Gomart, ku pesë vëllezër, dikur nxënës me rezultate të dobëta dhe me përsëritje klasash, arritën në majat e shërbimit publik. Tre prej tyre u bënë gjeneralë të ushtrisë, njëri kaloi nga uniforma në administratën e lartë shtetërore, ndërsa më i vogli zgjodhi rrugën e fesë dhe u bë prift.
Vëllezërit, të rritur në një familje ku disiplina dhe këmbëngulja vlerësoheshin më shumë se notat, e morën maturën me vështirësi dhe shpesh ndiheshin të humbur në vitet e para të studimeve. Megjithatë, nxitja e vazhdueshme e prindërve i shtyu të mos dorëzoheshin. Rezultati ishte një kthesë e plotë në jetën e tyre profesionale.
Më i madhi, Christophe Gomart, arriti gradën gjeneral i korpusit të ushtrisë dhe më pas u zgjodh deputet në Parlamentin Evropian në vitin 2024 për partinë Les Républicains. Vëllai i dytë, Ghislain Gomart, pasi ndryshoi drejtim nga shkencat ekzakte në letërsi, doli i pari në konkursin e oficerëve dhe më vonë fitoi konkursin e École nationale d’administration, sot e njohur si Institut national du service public, përpara se të largohej nga ushtria.
Edhe dy vëllezërit e tjerë kaluan një rrugë të ngjashme me përsëritje të shumta klasash dhe tentativa të dështuara në konkursin e Saint-Cyr-l’École, por këmbëngulja i çoi edhe ata në gradën e gjeneralit. Vetëm më i vogli, Jacques, shkëlqeu që herët në shkollë dhe zgjodhi një mision tjetër, duke iu përkushtuar Kishës dhe shërbimit fetar.
Sipas familjes, arsimi tradicional nuk ishte kurrë qëllim në vetvete, por një mjet për të ndërtuar karakter, durim dhe ndjenjën e shërbimit. Babai i tyre, gjenerali Philippe Gomart, i ndarë nga jeta në vitin 2021, dhe nëna e vëllezërve besonin se dështimet nuk përjashtojnë suksesin, përkundrazi, mund ta forcojnë atë.
Historia e familjes Gomart po shihet në Francë si një shembull se rruga drejt ekselencës nuk është gjithmonë lineare dhe se këmbëngulja, mbështetja familjare dhe ideja e shërbimit publik mund të peshojnë më shumë se notat në fletoren e shkollës.
