Një këngë e thjeshtë që ndezi flakën e një epoke
Më 5 tetor 1962, në një studio të vogël të “EMI Records” në Londër, katër djem nga Liverpool-i – John Lennon, Paul McCartney, George Harrison dhe Ringo Starr – regjistruan një këngë që do të ndryshonte historinë e muzikës përgjithmonë.
Kënga quhej “Love Me Do”.
Në atë kohë, askush nuk e mendonte se kjo këngë me tinguj të thjeshtë, me harmoni vokale dhe një harmonikë që binte në sy, do të bëhej fillimi i një revolucioni kulturor botëror.
Por “Love Me Do” ishte shumë më tepër se një melodi – ishte zëri i një brezi që kërkonte liri, që donte të dilte nga konformizmi dhe të gjente veten në muzikë.
Beatles nuk sollën vetëm një stil të ri muzikor, por edhe një frymë të re rinore, një ndjesi spontane, të sinqertë dhe të ndritur. Kjo këngë, e shkruar nga Lennon dhe McCartney në adoleshencë, ishte një shpërthim energjie dhe shprese.
Në çdo rresht të saj ndihesh fryma e dashurisë, e rebelimit të ëmbël dhe e besimit se arti mund ta ndryshojë botën.
“Love Me Do” arriti vetëm në vendin e 17 në klasifikimet britanike, por ndikimi i saj ishte i jashtëzakonshëm: ajo hapi portat për atë që më vonë do të quhej Beatlemania, një valë e papërmbajtshme dashurie për katër djemtë që do të bëheshin zëri i një epoke të tërë.
Në vitet që pasuan, Beatles u kthyen në simbol të ndryshimit, të revolucionit kulturor, të dashurisë dhe të paqes. Por gjithçka nisi pikërisht aty — me një këngë të vogël, një rrokje të sinqertë kitarash dhe fjalët e thjeshta:
“Love, love me do, you know I love you…”
Sot, 63 vjet më vonë, “Love Me Do” mbetet dëshmia e gjallë se muzika e vërtetë nuk plaket kurrë. Ajo kujton ditën kur një këngë u bë frymëmarrje e një brezi dhe frymëzim për miliona njerëz në mbarë botën.
About the Author
