Princi William përlotet, teksa flet me një grua që humbi bashkëshortin nga vetëvrasja, pas vdekjes së foshnjës së tyre
Në një moment rrallë emocional, Princi i Uellsit, William, nuk arriti të fshehë lotët teksa dëgjoi rrëfimin e trishtë të Rhian Mannings, një grua nga Uellsi që humbi bashkëshortin e saj vetëm pesë ditë pas vdekjes së djalit të tyre njëvjeçar.
Takimi u zhvillua në shtëpinë e zonjës Mannings në Cardiff, si pjesë e një dokumentari të xhiruar për të shënuar Ditën Botërore të Shëndetit Mendor. Gjatë bisedës, ajo tregoi se si jeta e saj u përmbys plotësisht në vitin 2012, kur djali i saj, George, u nda nga jeta pas një krize të papritur shëndetësore. Vetëm pesë ditë më vonë, bashkëshorti i saj, Paul, i mbytur nga ndjenja e fajit dhe dëshpërimit, vendosi t’i japë fund jetës.
“E vetmja gjë që do t’i thosha po ta kisha përballë, është: ‘Pse nuk fole me mua?’”, -tha ajo me lot në sy. Në atë moment, princi shtrëngoi dorën e saj dhe mezi foli, duke kërkuar falje për emocionet që nuk mund t’i përmbante. “Është shumë e vështirë… veçanërisht kur ke fëmijë,” -u shpreh ai.
Gjatë takimit, William dhe zonja Mannings folën për rëndësinë e komunikimit të hapur dhe të ndershëm për shëndetin mendor, veçanërisht në familje. “Mënyra më e mirë për të parandaluar vetëvrasjet është të flasim për to me miqtë, me njerëzit që besojmë, me ata që duam,” -tha princi.
Zonja Mannings, e cila sot është nderuar me titullin MBE për punën e saj, themeloi fondacionin “2 Wish Upon A Star”, që ka ndihmuar më shumë se 3,000 familje në Uells të prekura nga humbja e papritur e një fëmije apo të riu.
Ky takim shënoi gjithashtu nisjen e Rrjetit Kombëtar për Parandalimin e Vetëvrasjeve, një projekt i Fondacionit Mbretëror të Princit dhe Princeshës së Uellsit. Rrjeti, që mbështetet nga mbi 20 organizata dhe financohet me më shumë se një milion paund, synon të ndërtojë një strategji të përbashkët kombëtare për parandalimin e vetëvrasjeve në Mbretërinë e Bashkuar.
Në një deklaratë publike, Princi William tha: “Këta partnerë të jashtëzakonshëm arrijnë tek ata që janë në rrezik me punën e tyre frymëzuese në komunitet. Është koha për një përgjigje të unifikuar ndaj kësaj tragjedie të dhimbshme, por të parandalueshme.”
Në fund të takimit, atmosfera u bë më e lehtë, kur nëna e zonjës Mannings solli ëmbëlsira tradicionale uellse dhe princi i mori me vete në makinën e tij, mes të qeshurave të familjes.
Ky moment njerëzor, i filmuar për publikun, shërbeu si kujtesë se edhe figurat më të njohura janë të prekshme dhe se ndarja e historive personale mund të jetë një hap i fuqishëm drejt shërimit dhe shpresës.
About the Author
