
Kreu i Prokurorisë së Posaçme sqaron se vendimi për kufizimin e pajisjeve elektronike në qelitë e paraburgimit i takon Ministrisë së Drejtësisë dhe Drejtorisë së Burgjeve, jo SPAK.
Një debat i ndezur mes institucioneve të drejtësisë ka dalë në pah pas deklaratave kontradiktore për përdorimin e kompjuterëve nga të paraburgosurit, veçanërisht ata që janë nën hetim për korrupsion apo çështje politike.
Ministri i Drejtësisë, Ulsi Manja, kishte pretenduar publikisht se ndalimi i kompjuterëve për personat nën hetim ishte kërkuar nga SPAK, duke e justifikuar si një masë sigurie për të parandaluar komunikimet e palejuara. Por shefi i SPAK, Altin Dumani, përmes një sqarimi zyrtar gjatë dëgjesës në Komisionin Parlamentar, e hodhi poshtë këtë version.
Sipas Dumanit, SPAK nuk ka lëshuar asnjë urdhër apo rekomandim për ndalimin e përdorimit të kompjuterëve në burgje. Përkundrazi, ai ka theksuar se lehtësimi i aksesit në pajisje të tilla për qëllime pune apo përgatitje mbrojtjeje ligjore është i nevojshëm, me kusht që të bëhet nën mbikëqyrje dhe me rregulla të qarta sigurie.
“SPAK nuk ka kërkuar asnjëherë ndalim të përdorimit të kompjuterëve nga të burgosurit. Ky është kompetencë ekskluzive e Drejtorisë së Burgjeve dhe Ministrisë së Drejtësisë,” u shpreh Dumani, duke shtuar se “madje ne kemi rekomanduar që në raste të caktuara kjo të lejohet për qëllime pune, në mënyrë të kontrolluar.”
Burime nga sistemi penitenciar pohojnë se rregullorja e brendshme e burgjeve nuk e ndalon qartësisht përdorimin e pajisjeve elektronike, por parashikon kufizime të arsyeshme për arsye sigurie. Kjo do të thotë se ndalimi i plotë, i justifikuar nga ministri Manja si urdhër i SPAK, nuk ka bazë ligjore.
Në fakt, praktika aktuale ka krijuar absurditete, pasi të paraburgosurit marrin materialet e akuzës në formë dixhitale (në USB), por nuk u lejohet asnjë mjet për t’i lexuar ato. E vetmja mënyrë e lejuar për të punuar mbetet lapsi dhe letra.
Deklarata e Dumanit hedh kështu dritë mbi një vendim që duket se është politik më shumë sesa procedural, duke rikthyer në vëmendje debatin për të drejtat minimale të të burgosurve dhe transparencën në administrimin e institucioneve të drejtësisë.