Në Japoni, arsimi fillor i jep përparësi diçkaje më të thellë se notat: zhvillimit të edukatës, empatisë dhe respektit. Gjatë tre viteve të para të shkollës, nxënësit nuk përqendrohen te provimet, por në kultivimin e ndershmërisë, përgjegjësisë dhe bashkëpunimit. Qëllimi është të formohen qytetarë të mirë përpara se të maten arritjet akademike.Mësuesit i shohin këto vite formuese si themelin e të mësuarit gjatë gjithë jetës. Mësimet mbi durimin, mirënjohjen dhe ekuilibrin emocional kanë përparësi ndaj memorizimit apo konkurrencës. Fëmijët mësojnë të përshëndesin të tjerët me respekt, të kujdesen për mjedisin e tyre dhe të vlerësojnë punën në ekip — cilësi që nxisin një shoqëri harmonike dhe të qëndrueshme.
Kërkimet psikologjike mbështesin këtë qasje. Studimet tregojnë se inteligjenca emocionale, vetë-disiplina dhe ndërgjegjësimi social janë parashikues më të fortë të suksesit në të ardhmen sesa rezultatet e hershme në testime. Duke i zhvilluar fillimisht këto cilësi, sistemi japonez ndërton nxënës jo vetëm të zgjuar, por edhe të dhembshur dhe me këmbë në tokë.Arsimi, në kuptimin e tij të vërtetë, nuk është grumbullim informacioni, por kultivim karakteri. Kur i mësojmë fëmijët të jetojnë me respekt dhe mirësi, ekselenca akademike bëhet një shtrirje natyrale e rritjes së tyre të brendshme.
About the Author
