Rikthimi i ish-ministres në arenën politike me synimin për të drejtuar Bashkinë e Tiranës rikthen në vëmendje çështjet e pazbardhura të periudhës së saj në qeveri, ku disa tendera shumëmilionësh në sektorin farmaceutik vijojnë të ngjallin dyshime për abuzime dhe favorizime të qëllimshme.
Teksa Ogerta Manastirliu përgatitet për garën e re në politikën lokale, dosjet e vjetra të Ministrisë së Shëndetësisë po rikthehen në qarkullim publik, me emra, shifra dhe kontrata që hedhin hije mbi mënyrën se si janë shpërndarë fondet publike gjatë drejtimit të saj. Një nga rastet më të përfolura mbetet ai i kompanisë Farma Net, e administruar nga biznesmeni Sokol Topçiu, që në vitin 2022 arriti të siguronte një kontratë prej 324 milionë lekësh për furnizimin me antihelm kundër pickimeve të gjarprit.
Tenderi u zhvillua pa asnjë konkurrent tjetër në garë dhe u shënua me “Flamur të Kuq” në sistemin e prokurimeve publike për mungesë të plotë konkurrence, një tregues që, sipas ekspertëve, shënon rrezik të lartë për abuzim dhe favorizim. Kjo procedurë, e konsideruar si një shembull tipik i monopolizimit të tregut farmaceutik, ngjalli debate të forta mbi transparencën e tenderave në shëndetësi dhe mënyrën se si paratë e buxhetit publik kanalizoheshin drejt kompanive të lidhura me emra të përsëritur.
Ajo që e bën rastin edhe më të ndjeshëm është fakti se Sokol Topçiu kishte qenë më parë i dënuar për kontrabandë medikamentesh gjatë pandemisë Covid-19, një periudhë kur sistemi shëndetësor ishte në kolaps dhe çdo fitim mbi kurrizin e krizës përbënte shkelje të rëndë morale e ligjore. Sipas ligjit shqiptar, individët e dënuar për vepra penale nuk mund të marrin pjesë në tendera publikë, por në këtë rast rregulli u shmang pa asnjë pasojë.
Përkundër debateve të asaj kohe, institucionet mbetën në heshtje. Asnjë hetim i thelluar, asnjë përgjegjësi politike apo ligjore nuk u vendos për mënyrën si u zhvilluan këto procedura. Dokumentet, megjithatë, mbeten në sistemin e prokurimeve publike, dëshmi e qartë e një modeli funksionimi ku mungesa e konkurrencës dhe heshtja institucionale janë bërë normë.
Sot, me rikthimin e Manastirliut në garë për drejtimin e kryeqytetit, këto çështje marrin një tjetër kuptim. Shumëkush pyet nëse drejtësia do të qëndrojë sërish në heshtje apo do të ndërhyjë për të hetuar rolin e institucioneve dhe përfituesve në tenderat e Shëndetësisë gjatë viteve të saj në detyrë.
Në këtë klimë politike, SPAK mbetet institucioni që mund t’i japë përgjigje pyetjeve të shumta që rëndojnë mbi këtë histori. Shqiptarët presin që të zbardhen përgjegjësit, të hetohen kontratat e dyshimta dhe të vendoset drejtësi për fondet publike që mund të jenë shpërdoruar në një nga sektorët më të ndjeshëm të vendit, atë të shëndetësisë.
A do të përballet Ogerta Manastirliu me pasojat e këtyre aferave, apo do të mbeten edhe një herë pjesë e dosjeve që harrohen sa herë ndryshon pushteti? Pyetja mbetet e hapur, por presioni publik për përgjegjësi po rritet çdo ditë.
