Bllokada amerikane ndaj Venezuelës ngre alarmin në tregjet globale të energjisë, por India ka disa mburoja kyçe që mund ta mbajnë larg një rritje të menjëhershme të çmimeve.
Tensionet në Karaibe janë përshkallëzuar pasi presidenti amerikan Donald Tramp urdhëroi një bllokadë të plotë ndaj naftës së Venezuela, një hap që ka tronditur tregjet ndërkombëtare dhe ka shtyrë çmimin e naftës Brent mbi 60 dollarë për fuçi. Për një vend si India, që importon mbi 85 për qind të nevojave të saj për naftë, çdo krizë globale energjetike ngre menjëherë shqetësime për rritje të çmimeve të karburanteve.
Venezuela është një furnizues i rëndësishëm i naftës së rëndë, një lloj që përpunohet në mënyrë ideale nga rafineritë komplekse indiane, si kompleksi gjigant i Jamnagar. Një bllokadë e zgjatur do të thotë humbje e rreth 600 mijë fuçive në ditë të këtij lloji nafte, duke detyruar rafineritë indiane të kërkojnë alternativa më të shtrenjta nga Lindja e Mesme ose Kanadaja.
Historikisht, edhe frika nga lufta mjafton për të shtuar një premium rreziku në çmimet e naftës. Nëse tensionet shndërrohen në konflikt të hapur dhe rriten kostot e sigurimit për anijet cisternë, çmimet globale mund të ngjiten ndjeshëm, çka zakonisht reflektohet edhe në çmimet në pikat e karburantit pas disa javësh.
Megjithatë, situata aktuale globale ofron një amortizator të fortë. Tregjet janë përballë një teprice historike nafte, me rreth 1.3 miliardë fuçi të depozituara në anije nëpër dete. Ky rezervë gjigante vepron si një mburojë, duke e bërë të vështirë një rritje të menjëhershme dhe të fortë të çmimeve, edhe nëse eksportet venezueliane ndërpriten papritur.
Një tjetër faktor kyç është orientimi strategjik i Indisë drejt naftës ruse. Që nga viti 2022, importet nga Rusia janë rritur ndjeshëm dhe deri në fund të vitit 2025 përbëjnë gati gjysmën e totalit të naftës që India blen. Kjo i jep Nju Delhit një siguri shtesë përballë krizave në hemisferën perëndimore.
Po ashtu, çmimet e karburanteve në Indi nuk reagojnë menjëherë ndaj lëvizjeve ditore të tregut global. Kompanitë shtetërore të naftës i rishikojnë çmimet zakonisht mbi bazën e një mesatareje 15-ditore, çka krijon një vonesë dhe shpesh amortizon goditjet afatshkurtra.
Rreziku real qëndron te një konflikt i zgjatur. Nëse bllokada amerikane shndërrohet në luftë afatgjatë ose shoqërohet me sanksione më të gjera detare, teprica globale e naftës mund të shterojë. Në atë skenar, presioni mbi çmimet, monedhën indiane dhe faturën e importeve do të ishte i pashmangshëm. Për momentin, megjithatë, India duket relativisht e mbrojtur nga një rritje e menjëhershme e çmimeve të naftës.
About the Author
