Në librin e tij “Invincibili”, gazetari italian, Nello Trocchia rrëfen rritjen e heshtur dhe të pamëshirshme të krimit shqiptar në Itali, duke e ndërthurur atë me problemet politike, gjyqësore dhe sociale të tridhjetë viteve të fundit.
Një korrespondent i gazetës “Domani”, Trocchia është autori i artikullit mbi dhunën në burgun Santa Maria Capua Vetere dhe ka raportuar hetime mbi mafien dhe korrupsionin politik. Ai flet për Corriere Tv lidhur me krimin organizuar shqiptar.
Si fillon kjo histori?
Me mbërritjen e shqiptarëve në Itali në bordin e anijes ‘Vlora’, më 8 gusht 1991: të gjithë i kujtojmë ato imazhe. Nga porti i Barit, ata njerëz u pritën me urrejtje dhe shkopinj gome, por edhe me solidaritet.
Dhe pastaj çfarë ndodh?
Problemi është ky: ndërsa e kemi kriminalizuar emigrimin dhe kemi bërë luftë kundër të varfërve, i kemi harruar plotësisht trafikantët e drogës. Shqiptarët që u bënë kriminelë u rritën dhe u ushqyen nga mafiet tradicionale përmes furnizimit me atë që mafia italiane kishte nevojë: armë pas shpërbërjes së regjimeve komuniste në Jugosllavi dhe Shqipëri, trafikim njerëzor – ata që iknin, sepse ishin të varfër – dhe tregtinë e prostitucionit që kriminelët shqiptarë e zhvillonin kur shumë klane italiane nuk e bënin më këtë. Dhe pastaj është dhuna: doza e garantuar e dhunës e përdorur për të mbledhur borxhet. E gjithë kjo, për sa i përket furnizimeve dhe aseteve kriminale, u ka dhënë shqiptarëve mundësinë të bëhen një mafie dominuese në Evropën e sotme.
Çfarë lidhje ka Roma (kryeqyteti italian) me këtë?
Roma është platforma e nisjes, sepse trafikantët shqiptarë të drogës mësuan shumë atje. Ata mësuan të bënin sikur ishin të varur nga droga. Në libër, unë tregoj historinë – e pabesueshme duke pasur parasysh heshtjen e politikanëve dhe opinionit publik – të një trafikanti droge, Dorian Petoku, të cilin e zbulova se ishte në një qendër rehabilitimi me ish-bashkëpunëtorët e tij. Ai, një trafikant droge, e deklaroi veten të varur nga lëndët narkotike falë dokumenteve që kishte siguruar. Unë raportova gjithçka, por ishte e kotë. Sot, Dorian Petoku është në Dubai, duke pritur ekstradimin, pasi ishte arratisur pas hetimeve të mia. Gjëja tjetër që ata mësuan në Romë, është të bëjnë sikur janë të çmendur. Pastaj, ata krijuan marrëdhënie me personazhe të famshëm dhe u zhytën në rrjete, padyshim duke përfshirë profesionistë. Në Romë, gjithashtu ishte edhe “shqiptari i fundit”, Fabrizio Piscitelli, i vrarë më 7 gusht 2019, fanatiku i drogës me kontakte në botën e krimit dhe botën e sipërme. Në Romë, ekziston kjo lidhje midis zezakëve, kriminelëve dhe nëntokës. Aty është ndërtuar një nga kolonat e krimit të organizuar roman. Ka shumë prej tyre, dhe sot ata luajnë një rol të madh në trafikun e drogës: Roma është një qytet i trafikut të drogës dhe mbi të gjitha, i pastrimit të parave.
E ardhmja?
Mafia shqiptare është tashmë në të njëjtin nivel me “Ndrangheta”-n. Portet e Anversës dhe Roterdamit janë gjithashtu në duart e grupeve shqiptare që ndahen në grupe. Një anëtar i penduar i një prej klaneve më të fuqishme të “Ndrangheta”-s, Mancuso, më tha: ‘Ki kujdes, ka një ndryshim midis nesh. Ata kanë një strukturë familjare, janë të papërmbajtshëm, dinë të organizohen mirë dhe kanë një ushtri me njerëz me role dhe hierarki të ndryshme. Ne, si “Ndrangheta” (Mancuso tani është një dëshmitar, bashkëpunëtor i drejtësisë), nuk i kemi më ata, sepse ka një mori informacionesh mbi njerëzit dhe figurat kryesore të lidhura me “Ndrangheta”-n. Prandaj, kjo trashëgimi hetimore mbi figurat kryesore të shqiptarëve, nuk ekziston’.A është “mafia” shqiptare e pranishme edhe në Milano?Po. Por të jemi të qartë: kur flasim për mafien, flasim për krim të strukturuar, pasi shumë gjykata ende nuk e kanë njohur termin dhe akuzën e “mafies”. Kur u formua konsorciumi midis “Ndrangheta”-s, Camorra-s dhe Mafias Siçiliane në Milano – tani është duke u zhvilluar një gjyq i quajtur “Hydra” – dolën në pah lidhjet me politikën dhe botën e biznesit. Shqiptarët ishin atje që ç’ke me atë punë. Në krye, për të rrahur dhe frikësuar, për të pastruar para, për të filluar të uleshin në atë tavolinë dhe për të marrë pjesë në ndarjen e parave.
Pse ekzistojnë mafiet, ose krimi i organizuar?
Mafiet janë një formë pushteti; ato ekzistojnë kur pushtetet e tjera nuk janë të gatshme ose të paafta për të ndërtuar hegjemoni dhe një pakt besimi me komunitetet. Por ato ekzistojnë edhe kur pushtete të tjera i shfrytëzojnë ato. Pushteti i mafies, historikisht, është përdorur si skllavëri kriminale nga pushtete të tjera në kohë të rëndësishme. Në vitet 1990, me krizën e komunizmit në Shqipëri dhe kapitalizmin e egër të skemës financiare piramidale që la shumë shqiptarë të falimentuar, rrjetet kriminale shqiptare luajtën një rol të rëndësishëm në organizimin e mbërritjeve, trafikimit dhe reagimeve edhe në Shqipëri. Ata bastisën depot e armëve dhe iu përgjigjën nevojave të mafies italiane, por edhe të autoriteteve shqiptare të paafta për të adresuar situatën.
A ndiheni vetëm?
Ndihesha – dhe ndonjëherë ndihem – vetëm. Por ne jemi zgjedhjet tona, jo pasojat tona. Është e trishtueshme kur i gjen banditët dhe boksierët për të cilët shkruan në trena. Personi që kishte shkruar “Amen” para fytyrës sime, ishte në të njëjtin tren me mua që më çonte në Romë. Arrita, pavarësisht adrenalinës, të flisja me të, por kisha frikë nga më e keqja. Për fat të mirë, isha vetëm dhe jo me familjen time. Ndonjëherë kam dëshpërim, ndonjëherë frikë, ndonjëherë vërej mungesën e vëmendjes së institucioneve, por e bëj këtë punë, sepse e di që njerëzit për të cilët shkruaj si viktima, si të shtypur, janë afër punës sime.A do të dëshironit një eskortë për sigurinë tuaj?Do të doja të isha në gjendje të vazhdoja të bëja punën time. Që nga viti 2015, kam pasur një patrullë karabinierësh për shkak të kërcënimeve që kam marrë, por që atëherë, më ka ndodhur gjithçka: grushte, shqelma dhe sulme. Kjo vigjilencë nuk ka qenë shumë e dobishme; vazhdoj të mbështetem te ata që paguhen për të marrë vendime që duhet të sigurojnë që unë, si shumë të tjerë, të mund të kryej një detyrë kushtetuese: të informoj
About the Author
