
Pekini synon të paraqitet si partner stabil dhe lider alternativ, ndërsa SHBA tërhiqet nga samiti dhe lë hapësirë për zgjerimin e ndikimit kinez në Afrikë.
Vendimi i presidentit amerikan Donald Tramp për të mos marrë pjesë në samitin e G20 në Afrikën e Jugut i ka krijuar Kinës një mundësi të rëndësishme për të forcuar pozicionin e saj në skenën ndërkombëtare dhe veçanërisht në kontinentin afrikan. Uashingtoni njoftoi se nuk do të marrë pjesë në samit pas pretendimeve të pabazuara se vendi pritës diskriminon qytetarët e bardhë, duke i lënë kështu Pekinit hapësirë për të projektuar veten si një aktor stabil dhe i besueshëm.
Presidenti kinez Xi Jinping ka deleguar kryeministrin Li Qiang për ta përfaqësuar në Johannesburg, ndërsa analistët thonë se mungesa e SHBA-së do të zhvendosë vëmendjen tek Pekini dhe vendet e BE-së. Sipas Zhiqun Zhu, profesor i marrëdhënieve ndërkombëtare, ftesa e lënë bosh nga SHBA i shërben Kinës për të zgjeruar ndikimin e saj global dhe për të paraqitur veten si alternativë ndaj politikës së njëanshme amerikane.
G20 këtë vit zhvillohet për herë të parë në kontinentin afrikan dhe nën drejtimin e Afrikës së Jugut, ndërsa Bashkimi Afrikan merr pjesë si anëtar i plotë. Temat kryesore do të përfshijnë lehtësimin e borxhit, zhvillimin ekonomik, tranzicionin energjetik dhe ndryshimet klimatike, fusha ku Kina ka interes të drejtpërdrejtë për të rritur bashkëpunimin me vendet afrikane.
Në javët para samitit, Kina ka ndërmarrë lëvizje strategjike, përfshirë një vizitë të kryeministrit Li në Zambi, vend ku Pekini është kreditori kryesor. Ndërkohë, Kina ka nënshkruar një marrëveshje prej 1.4 miliardë dollarësh për rehabilitimin e linjës hekurudhore Tazara, duke forcuar ndikimin e saj në Afrikën Lindore.
Ekspertët theksojnë se Kina po e përdor mungesën e SHBA-së për të theksuar angazhimin e saj ndaj multilateralizmit, tregtisë së hapur dhe partneritetit me vendet e Global South. Pekini shfaqet si mbrojtës i rregullave ndërkombëtare dhe promovues i energjive të pastra, në kontrast me retorikën e Trumpit që hedh poshtë konferencat klimatike dhe e quan tranzicionin energjetik një mashtrim.
Në këtë sfond, roli i Kinës në G20 pritet të shihet me vëmendje të madhe, ndërsa mbetet e paqartë nëse do të arrijë të ndikojë realisht axhendën e samitit. Por mungesa e Uashingtonit ka krijuar një vakuum të dukshëm, të cilin Pekini duket i gatshëm ta shfrytëzojë plotësisht.
