
Rikthehen Në Leskovac, tensioni dhe kujtimet e 2014 , por nën një regji të re sigurie e diplomacie, një përballje ku çdo pasim është më shumë se lojë.
Sot, ndeshja mes Serbisë dhe Shqipërisë nuk është thjesht një sfidë për Kupën e Botës, është një provë e rrallë për sportin dhe marrëdhëniet mes dy popujve që historia i ka ndarë, por që fusha e gjelbër përpiqet t’i bashkojë.
Mbi 1,000 efektivë policie, snajperë dhe agjentë civilë janë dislokuar përreth stadiumit “Dubocica”, që sot është kthyer në zonë të blinduar. UEFA, në bashkëpunim me autoritetet serbe, ka ndaluar praninë e tifozëve shqiptarë në tribuna, një masë ekstreme që tregon frikën nga çdo rikthim i skenave të vitit 2014.
Në kujtesën e publikut evropian, droni me flamurin e “Shqipërisë së Madhe” që fluturoi mbi stadiumin e Beogradit mbetet simboli i një nate që kaloi kufijtë e sportit. Përleshjet, fyerjet dhe tensioni i asaj kohe vazhdojnë të përmenden si momenti kur rivaliteti u kthye në plagë kombëtare
Që prej asaj nate, çdo përballje mes Serbisë dhe Shqipërisë është një kujtesë e tensioneve të pazgjidhura: nga fishkëllimat ndaj himnit shqiptar, te thirrjet raciste që kanë shoqëruar ndeshjet e fundit.
Kombëtarja kuqezi është akomoduar në Nish, nën mbrojtje të plotë policore. Lëvizjet e lojtarëve kryhen vetëm me eskortë, ndërsa vendndodhja e saktë e hotelit mbahet e fshehtë. UEFA ka ngritur një task-forcë të posaçme për sigurinë, dhe çdo material i lidhur me tifozërinë do të monitorohet për të shmangur çdo provokim.
Në horizont, ndarja e Europianit U-21 në vitin 2027 mes Serbisë dhe Shqipërisë shihet si një shans për bashkëpunim dhe dialog. Por përpara kësaj, Leskovaci do të tregojë nëse tensioni mund të zbutet nga loja, apo do të vazhdojë të digjet në heshtje.
Sonte, kur topi të vihet në qendër, historia do të shkelë sërish në fushë. Dhe çdo goditje, çdo pasim, do të ketë në sfond jo vetëm ëndrrën e kualifikimit, por edhe barrën e një rajoni që ende kërkon paqen e tij.