Studimi tregon se magma kimberlitike me të paktën 8.2% dioksid karboni mund të transportojë diamantet nga thellësia e mantelit deri në lartësi të jashtëzakonshme pa u shkrirë.
Një zbulim i ri shkencor ka hedhur dritë mbi procesin misterioz se si diamantet udhëtojnë nga thellësitë ekstreme të Tokës deri në sipërfaqe. Studiuesit kanë identifikuar një përbërje të veçantë të shkëmbit kimberlit, i cili shërben si mediumi që mbart diamantet përmes mantelit dhe kores deri në rreth 150 kilometra mbi sipërfaqe.
Sipas analizave të kryera në kimberlitin e Jerikos, magma që transporton diamantet përmban rreth 8.2% dioksid karboni (CO2), një përqindje që mban shkrirjen të qëndrueshme dhe mjaftueshëm të lëngshme për të përshkuar shtresat e Tokës. Udhëtimi i diamanteve duhet të jetë i shpejtë, sepse nëse procesi ngadalësohet, ato kthehen në grafit.
Shkencëtarët theksojnë se përbërja e magmës luan rol kyç. Dioksidi i karbonit e bën shkrirjen më të dendur dhe rezistente ndaj shpërbërjes gjatë ngjitjes, ndërsa uji ndihmon në rritjen e fluiditetit dhe shpejtësisë së magmës. Kjo kombinim e lejon magmën të ngrejë deri në 44% materiale peridotiti, një shkëmb i dendur dhe i zakonshëm në mantelin e Tokës.
Rasti i Tubacionit të Jerikos, që shtrihet afër Detit të Vdekur, ofron prova konkrete. Aty magma krijon fragmentime shkëmbore të quajtura ksenolite dhe ksenokristale që dëshmojnë transportin e thellësive në sipërfaqe. Kjo ndihmon studiuesit të gjurmojnë rrugën e magmës dhe mekanizmat e ngjitjes së diamanteve.
Sipas Dr. Anzulovic, ky zbulim përcakton për herë të parë sasinë e saktë të CO2 të nevojshme për lëvizjen e suksesshme të kimberlitit drejt sipërfaqes. Studimi sugjeron se bashkëveprimi midis ujit dhe karbonit është çelësi që i mundëson diamanteve të arrijnë nga thellësitë e mantelit deri te depozitat që sot shfrytëzohen komercialisht.
Ky hulumtim hap rrugën për kuptimin më të thellë të formimit të diamanteve dhe mund të ndikojë ndjeshëm në kërkimin e burimeve të reja natyrore në të ardhmen.
About the Author
