“Pas Kupës së Botës në Argjentinë, pothuajse menjëherë humba vendin tim në ekip dhe të gjithë më kritikuan…

Kritika pafund, akuza për jetën private, histori për gratë…

Gjithçka ishte e sajuar. Vetëm foto në klubet verore.

Sikur një futbollist nuk kishte të drejtë të shkonte me pushime pas një sezoni shumë të tensionuar dhe një Kupe Bote.

Por jeta ime sigurisht që nuk kishte ndryshuar: Isha i njëjti, i njëjti person.

Dhe nuk luajta për tre muaj. Ndihesha keq brenda, pothuajse doja të hiqja dorë. Midis letrave të tifozëve, gjeta një leter që më këshillonte të isha i ndershem me veten, të vlerësoja miqësitë dhe të vendosja me zemrën time.

Ishte e vetmja leter qe ruajta…

Ishte një letër nga nëna ime.”

Antonio Cabrini